Semantyka kolęd wiosennych. Studium folklorystyczno-etnomuzykologiczne

Celem niniejszej pracy jest próba zrekonstruowania symbolicznego świata życzących kolęd wielkanocnych w kontekście bałto-słowiańskiej obrzędowości i sporządzenie typologii ich wątków muzycznych.

Wiosenne kolędy są jednym z licznych gatunków pieśni życzących, wykonywanych przez odwiedzających domostwa w czasie różnych świąt dorocznych. Najlepiej znane w Polsce kolędowanie bożonarodzeniowe ma swe odpowiedniki na ziemiach wspólnoty bałto-słowiańskiej w pieśniach wykonywanych podczas obchodzenia domostw na Boże Narodzenie, Nowy Rok, zapusty, Wielkanoc, czasem również na Zielone Świątki, w dniu św. Jerzego, św. Jana, Św. Marcina itp.

Wstęp
I. Rodzaje kolędowania w krajach słowiańskich i bałtyjskich
II. Stan badań i źródła kolęd wiosennych
III. Wiosenne kolędowanie. Pieśni, obrzęd, ludowa terminologia i obszar występowania
IV. Typologia tekstów kolęd wiosennych
V. Symbolika tekstów słownych wiosennych kolęd
VI. Refreny kolęd wiosennych
VII. Typologia muzyczna wiosennych kolęd
VIII. Muzyczna warstwa wiosennych kolęd w kontekście międzygatunkowym
IX. Symbolika instrumentów muzycznych włóczebników
Uwagi końcowe
Bibliografia